Μουσείο Οίνου κ Αμπέλου Ραψάνης

Μουσείο Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης

Το Μουσείο οίνου και αμπέλου Ραψάνης ,παρουσιάζει την ιστορία της αμπελοκαλλιέργειας και της οινοποίησης στη περιοχή της Ραψάνης από τον 17^ο -18^ο αιώνα έως τις μέρες μας. Ο στόχος του μουσείου είναι η  ανάδειξη της τοπικής ιστορίας της Ραψάνης που συνδέεται τους τελευταίους τρείς αιώνες αλληλένδετα με την καλλιέργεια του αμπελιού και την παραγωγή του περίφημου ραψανιώτικου μπρούσκου . Ο χαρακτήρας του μουσείου είναι εκπαιδευτικός και απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται να μάθουν για το αμπέλι και το κρασί της Ραψάνης. Τα αντικείμενα που εκτίθενται είναι παλιά αντικείμενα αμπελοκαλλιέργειας και οινοποίησης από την περιοχή της Ραψάνης. Η έκθεση ολοκληρώνεται με την παρουσίαση πληροφοριών που αφορούν γενικά το κρασί και το αμπέλι , σε μια προσπάθεια να ενημερώσουμε το κοινό ευρύτερα για την αμπελοκαλλιέργεια στην Ελλάδα και τον κόσμο. Παράλληλα γίνεται και μια παρουσίαση των οινοποιείων της περιοχής της Ραψάνης, παρέχοντας έτσι  μια σαφή εικόνα στον επισκέπτη  για την ιστορία αλλά και την συνέχιση της αμπελοκαλλιέργειας στη περιοχή της Ραψάνης.

Η αμπελοκαλλιέργεια αποτελεί αναπόσπαστο   κομμάτι της ραψανιώτικης ταυτότητας , συνδέοντας τους Ραψανιώτες με το παρελθόν τους .Δεν υπάρχει εποχή που το χωριό δεν διέθετε οινοπαραγωγή γη . Αντικατέστησε τη φθίνουσα βιοτεχνία κόκκινης βαφής το 18^ο αιώνα, και εδραιώθηκε ως κύρια  καλλιέργεια. Η ιστορία της αμπελοκαλλιέργειας στο χωριό βρίσκεται ενσωματωμένη στη τοπική αρχιτεκτονική όπως και στο φυσικό περιβάλλον. Σκαμμένα μέσα στη γη τα παραδοσιακά υπόγεια, φιλοξενούν τα βαρέλια σχεδόν σε κάθε ραψανιώτικο σπίτι.

Η ιστορία της καλλιέργειας χωρίζεται σε δύο περιόδους πριν την φυλλοξήρα, που κατάστρεψε τους αμπελώνες της Ραψάνης το 1937 , και μετά την φυλλοξήρα, που συμπίπτει με την περίοδο μετά το πόλεμο και την αναγέννηση των αμπελώνων. Η γεωργική απογραφή του 1911 δείχνει ότι 1.699 στρέμματα καλλιεργούνταν στη Ραψάνη, ενώ αντίστοιχη απογραφή του 1929 ανεβάζει τα στρέμματα στα 2.000 περίπου, πολλοί δε  περιηγητές κάνουν λόγο και για 6.000 στρ. . Η κυριότερη αγορά που απορροφούσε το κρασί Ραψάνης ήταν η Λάρισα. Εκεί μεταφέρονταν τα κρασιά με μουλάρια σε τουλούμα από τους λεγόμενους «Κυρατζάδες». Η οικογενειακή παράδοση αποτελεί αντικείμενο υπερηφάνειας για τους αμπελουργούς , η αμπελουργία κατέχει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των δεσμών με το χωριό όσων έχουν μετακινηθεί στις πόλεις και των οικογενειών τους .Τα παιδιά των Ραψανιωτών των πόλεων μαθαίνουν την ραψανιώτικη ταυτότητα τους μέσω της αμπελουργίας και της κατανάλωσης του σπιτικού κρασιού. Τα εγκαίνια του Μουσείου θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 25 Αυγούστου , και ωρα 7:00 μ.μ. .